Hoe creëer je een groene plek waar iedereen rust vindt, in het hoofd en in het hart? En hoe ziet die eruit? Het antwoord staat geschreven in het levensverhaal van elke bewoner van het woonzorgcentrum. Door elke bewoner voor te stellen als een boek, en het gebouw als een bonte verzameling van stuk voor stuk unieke boeken, groeit ook de rijkdom van herinneringen.
Het gebouw is het centrale hoofdstuk dat de verschillende bewoners met elkaar verbindt. Niet alleen met elkaar, maar ook met de wereld daarbuiten door een publieke speelzone voor kinderen te voorzien. Zo vloeien de zones van het woonzorgcentrum en de Weverbosdreef naadloos in elkaar over.
Aan de andere kant van de schuine as die dwars door het gebouw loopt, is er een tweede verbindingspunt: een verbinding met de verwarde geest op zoek naar rust en eenvoud. Speciaal voor ouderen met dementie werd ook een afgesloten plek voorzien in het groen.
Wat verderop in de tuin kunnen de bewoners terecht voor het prikkelen van hun smaak- en tastzin. En kijken ze uit op een neerhof met dieren dat opnieuw verder doorloopt naar de Weverbosdreef. Dankzij deze unieke plek in het groen, kunnen de bewoners weer in alle rust nieuwe herinneringen maken.
